Hoyrat çeken
Kerkük’em, Men Ölmedim diyen Uygur’um
Kan gölünün
ortasında iftar, cesetlerle kalkılan
sahurum.
Evimde
Kur’an var diye tutuklanan anayurdunun balasıyım,
Neden sustun, Çinli
değil de ben mi Allah’ın belasıyım?
Ben 20
Yanvar’ım, 14 Temmuz’um, Ahıska’dan
kalkan trenim
Ben Ergenekon’dan çıkan, yüz bin oku rüzgar gibi
estirenim.
Şimdiyse
düşman halimi görüp keyifle yakıyor yaş kına
Beni
neden kaderime terk ettiniz , söyleyin
Allah aşkına!
“Gezi”
dediniz, “Mursi” dediniz, hep unuttunuz siz bizi
Söyle nasıl
unuttun kardeşim, Karabağ, Kerkük, Tebriz’i?
Feryadımı
duy, kulak ver! Senin de yansın biraz
için!
Allah Allah
diye bağırma… Sesime ses ver Allah için!
Yorumlar
Yorum Gönder